λογοθεώρητος

λογοθεώρητος, -ον (Α)

(για τους πόρους τού σώματος) αυτός που μπορεί να γίνει αντιληπτός μόνο με τον νου, με το λογικό, ο «λόγῳ θεωρητός», σε αντιδιαστολή προς τα πράγματα που γίνονται αντιληπτά με τις αισθήσεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λογο-* + -θεώρητος (< θεωρῶ), πρβλ. δυσ-θεώρητος].